நான் அவரை பார்க்காமல் தட்டையே பார்த்து சாப்பிட்டேன். திடீரென்று அவரது கால் என் பாதத்தில் உரசியது. சேகரை முறைத்துவிட்டு காலை எடுத்துக்கொண்டேன்.
“ திவ்யா, எப்பவும் நீயே டிஃபன் பண்ணிட்டு இருக்கியே. ஒரு நாளைக்கு ராஜிய செய்யச்சொல்லு. அவ சமையல் எப்புடின்னு பார்க்கலாம் “ என்றார் சேகர். சொல்லும் போது அவரின் பார்வை நைட்டிக்குள் புடைத்திருக்கும் என் முலைகளை மேய்ந்தது.
“ அவளே இப்பத்தான் கத்துக்க ஆரம்பிச்சிருக்கா. அதுக்குள்ள என்னத்த சமைக்க போறா “ என்றாள் திவ்யா.
“ ஆமாமாம். இப்பத்தான் கத்துக்கிறா. ஒரு நாளைக்கு நானே ட்ரைனிங் கொடுக்கலாம்னு நினைக்கிறேன் “
“ அதுவும் சரிதான். எனக்கே நீங்கதான சொல்லிக்கொடுத்தீங்க. இவளுக்கும் சொல்லிக்கொடுங்க “
“ அதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம். நானே கத்துக்கிறேன் “ என்று சொன்னேன். சேகரின் பாத விரல் மீண்டும் என்னை தீண்டியது. உடம்பெல்லாம் நெருப்பாக எரிந்தாலும் எழுந்து போகமுடியாமல் வேகமாக சாப்பிட்டேன்.
“ மெதுவா தின்னேண்டி. உன் புருசனா வெயிட் பண்ணிட்டிருக்கான் “ என்றாள் திவ்யா. சேகர் என் நைட்டிக்குள் காலை விட்டு உரசினார்.
“ எனக்கு போதும் “ என்று எழப்போனேன். ”உட்காருடி. எதுக்கு ஓடுற. ஒழுங்கா சாப்பிடு“ திவ்யாவின் கட்டளையை மீற முடியாமல் தடுமாறினேன்.
“ ராஜி, என் கிட்ட கத்துக்க. நான் எல்லாத்தையும் சொல்லித்தரேன். கல்யாணம் ஆனதும் போற இடத்துல வசதியா இருக்குமில்ல “ என்று சொல்லிக்கொண்டே சேகர் காலை தொடை வரை நீட்டினார்.
“ உங்க வேலையை இவளோட வச்சிக்கங்க. எனக்கு வேண்டாம் “ என்று கோபமாகச் சொன்னேன். அவர் கால் தொடையிடுக்கில் போவதற்குள் இரண்டு காலையும் சேர்த்து வைத்து இறுக்கிக்கொண்டு கையால் தட்டிவிட்டேன்.
“ ஏண்டி. அவர் ஏதோ அக்கரையா சொன்னா இப்புடி கோச்சிக்கிற. வரவர நீ சரியில்லை “ என்றாள் திவ்யா.
“உன் புருசன் தான் சரியில்லை” என்று கத்தவேண்டும் போலிருந்தது. ஆனால் முடியவில்லை.
சேகர் டம்ளரை கீழே தள்ளிவிட்டு “ ஓஹ் .. ஸாரி ராஜி. அதை கொஞ்சம் எடுத்துடு “ என்று சொன்னார். இதுதான் சமயம். அப்படியே எழுந்து போய்விடலாம் என்று நினைத்து கீழே குனிந்தேன்.
எனக்கு மூச்சே நின்றுவிடும் போலிருந்தது. சேகர் லுங்கியை இடுப்பில் வழித்துப் போட்டிருந்தார். சுன்னி நெட்டுக்குத்தாலாக நின்றிருந்தசுன்னியை கையில் பிடித்து உருட்டிக்கொண்டிருந்தார். ”சே இவனெல்லாம் மனுசனா” என்று நொந்துகொண்டே என் அறைக்கு போய்விட்டேன்.
திவ்யாவிடம் சொல்லிவிடலாம் என்று மனம் துடித்தது. ஆனால் அவள் நம்பமாட்டாள். என்னால் நிரூபிக்கவும் முடியாது. ஆதாரத்துடன் போட்டுக்கொடுத்தாலும் திவ்யாவின் சந்தோசமான வாழ்க்கை அதோடு நாசமாகிவிடும். இருதலைக்கொள்ளி எறும்பாக தவித்தேன். சேகரின் கருத்த நீண்ட சுன்னி கண்ணை விட்டு மறையவேயில்லை. இவ்ளோ பெரிய சுன்னி எப்படி புண்டைக்குள் போகும். ரேசரை விடும்போதே வலித்தது. எண்ணங்கள் தாறுமாறாக சுழல ஆரம்பித்தன.
“ ராஜி, பாத்திரத்தை கழிவி வச்சிட்டு படு “ திவ்யாவின் குரல் கேட்டு எழுந்து கிச்சனுக்கு போனேன். பாத்திரம் கழுவிக்கொண்டிருக்கும்போது சேகர் வந்து பின் பக்கம் நின்றார்.
“ உங்களுக்கு என்னா வேணும். ஏன் இப்டியெல்லாம் செய்யிறீங்க. திவ்யாவுக்கு துரோகம் பண்ணாதீங்க. நானும் அந்த மாதிரி பொண்ணு இல்ல. இதையெல்லாம் இத்தோடு நிறுத்திக்கங்க “ என்று அவரை பார்க்காமலேயே சூடாகச் சொன்னேன். சேகரின் கை என் இடுப்பில் ஊர்ந்தது.
“ இப்ப போறீங்களா அவள கூப்பிடவா “ என்று குமுறினேன்.
“ சும்மா அலட்டிக்காதடி. வேணும்னா நானே கூப்பிடுறேன். என்ன வேணுமோ சொல்லிக்க “ என்றவர் சட்டென்று என் முலையை பிடித்து அமுக்கினார்.
“ திவ்யா “ நான் கத்திவிட்டேன். “ என்னாடி.. “ கேட்டுக்கொண்டே திவ்யா ஓடி வந்தாள். சேகர் கொல்லைக் கதவுப்பக்கம் போய்விட்டார்.
“ என்னாடி, ஏங்க இவ எதுக்கு கத்துறா “ என்றாள். எனக்கு என்ன சொல்வதென்று புரியவில்லை.
” இவரு எதுக்கு இங்க வந்தார்னு கேளுடி “ என்றேன்.
“ அதுக்குத்தான் கத்துனியா. அவரு எதுக்கு வந்தார்னு எனக்கும் தெரியும். நீ சும்மாஇரு “ என்று சொல்லிவிட்டு போய்விட்டாள்.
இவள் தெரிந்து பேசுகிறாளா.! தெரியாமல் பேசுகிறாளா.! கடவுளே. இதென்ன சோதனை. நான் திகைத்துப் போய் நிற்க சிகரெட்டை பற்ற வைத்துக்கொண்டே கொல்லைப்பக்கம் நின்று என்னை பார்த்து சிரித்தார். சேகர் சிகரெட் பிடிப்பார் என்று எனக்கு அப்போது தான் தெரியும்.
அவசரம் அவசரமாக பாத்திரத்தை கழுவினேன். திரும்ப போகும் போது என் குண்டியை பிடித்து அழுத்தமாக பிசைந்துவிட்டு போனார். குண்டியை பிசையும் போது நடுவிரல் புண்டையில் அழுந்தியதால் எனக்கு உடம்பு சிலிர்த்தது. இன்னொருவன் என்னை இப்படிச் செய்கிறான் என்று ஆத்திரமும் அழுகையுமாக போய் படுத்தேன். தூக்கம் வரவில்லை. சேகர் தொட்ட இடமெல்லாம் நெருப்பாக எரிந்தது.
இதை இதற்கு மேல் வளர விடக்கூடாது. திவ்யாவிடம் சேகரைப் பற்றி சொல்லிவிடவேண்டும் அல்லது இந்த வீட்டை காலி செய்துவிட்டு லேடீஸ் ஹாஸ்டலுக்கு போய்விடலாம். எதைச் செய்வது என்ற குழப்பமே அதிகமானது. தினமும் சேகரின் தொல்லை அதிகமாகிக்கொண்டே போனாலும் அழுத்தமாக அவர் மீது ஆதாரத்துடன் குற்றம் சொல்லும் அளவுக்கு எல்லை மீறாமல் இருந்ததால் என்னால் ஏதும் செய்ய முடியவில்லை.
திடீரென்று ஒரு வாரம் முழுவதும் சேகர் என்னை சீண்டவேயில்லை. என் பக்கம் வரும்போதெல்லாம் என்ன செய்வாரோ.! ஏது செய்வாரோ என்று நான் பயந்து பயந்து இருக்க அவர் என்னை கண்டுகொள்ளாமலே போனது ஒரு பக்கம் நிம்மதியாக இருந்தாலும் இன்னொரு பக்கம் ஏதோ ஏமாற்றம் அளிப்பது போன்று உணர ஆரம்பித்தேன். அன்று பார்த்த சேகரின் சுன்னியும் அடிக்கடி மனத்திரையில் தோன்றி என் உணர்ச்சிகளை தூண்டியது. கட்டிலுக்கு கீழே தூக்கிப் போட்ட பிராவையும் பேண்ட்டியையும் தேடி எடுத்து அதை மட்டும் போட்டுக்கொண்டு கண்ணாடியில் பார்த்தேன்.
என்ன இருந்தாலும் சேகரின் டேஸ்ட் சூப்பர்தான். என்னை அந்தாள் இப்படி பார்த்தால் அப்புடியே கட்டிப்புடிச்சி கடிச்சிடுவார். திவ்யாவை விட என்னிடம் ஏதோ கவர்ச்சி இருக்க வேண்டும். அதனால் தான் என் பின்னாடி அலைகிறார். கண்டிப்பா என் முலைமீதுதான் அவருக்கு ஆசை அதிகமாக இருக்கவேண்டும். என் கவர்ச்சியின் கர்வம். என்னை சேகர் கண்டுகொள்ளாமல் போனதால் வந்த கோபம் இரண்டும் சேர்ந்துகொண்டு மாறுபட்ட உணர்ச்சிகள் என்னுள் எழ ஆரம்பித்தன.
மறு நாள் அலுவலகத்திலிருந்து நேரத்துடனே வந்தேன். சேகர் எப்போதும் எனக்கு முன்னால் வந்துவிடுவார். நான் உள்ளே நுழையும் போது திவ்யா வெளியே கிளம்பிக்கொண்டிருந்தாள்.
“ அவருக்கு காபி போட்டு குடுடி. நான் பக்கத்து தெரு வரைக்கு, போயிட்டு வரேன் “ என்று சொல்லிவிட்டு போய் விட்டாள்.
கட்டியிருந்த புடைவையோடு கிச்சனுக்குள் நுழைந்தேன். திவ்யா இல்லாததால் இவர் நிச்சயம் எதாவது சில்மிஷம் செய்வார் என்பதால் அடிக்கடி ஹாலை திரும்பிப் பார்த்துக்கொண்டே காப்பி போட ஆரம்பித்தேன். சேகர் சோஃபாவை விட்டு எழவேயில்லை. ஆனால் பார்வை மட்டும் என் மீது பட்டு விட்டு போனது. முந்தானையை இழுத்து இடுப்பில் செருகிக்கொண்டு ஒரு பக்க முலையும் பாதிக்கு மேல் வயிறும் தெரிய பாத்திரத்தை கழுவிக்கொண்டே ஓரக்கண்ணால் பார்த்தேன். பிதுங்கிக்கொண்டிருக்கும் முலைய வெறிக்கப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்.
’கிட்ட வரட்டும் மூஞ்சியில காரி துப்பிடலாம்’ என்று நினைத்துக்கொண்டே அவர் வரவை எதிர்பார்த்தேன். வேண்டுமென்றே நேரத்தை கடத்த கொஞ்சம் நேரம் கழித்து கிச்சனுக்கு வந்தார். எதையோ தேடுவது போல குனிந்துகொண்டு குண்டியை பின்பக்கம் தூக்கிக்காட்டினேன். ‘கைய வைக்கட்டும். பாத்திரத்தால மூஞ்சியிலே மொத்திடலாம்’ தயாராக ஒரு பாத்திரத்தை பிடித்துக்கொண்டு காத்திருக்க அவர் சற்று தூரமாகவே நின்றுகொண்டார்.
எனக்கு உடம்பெல்லாம் மெல்ல சூடாகியது. காதுமடல் நெருப்பாக கொதிக்க ‘ஏன் தொடலை. சீக்கிரமா தொடுடா. உன்னை நான் கண்டபடி திட்டனும். திவ்யா இல்லாதப்பதான் இதெல்லாம் செய்ய முடியும். வாடா’ மனதுக்குள் நினைத்துக்கொண்டே பாவ்லாவை தொடர்ந்தேன். சேகர் லுங்கியோடு சுன்னியை தடவிக்கொள்வதை என்னால் பார்க்க முடிந்தது. என் குண்டியை பார்த்து இரண்டடி தூரத்தில் அவர் சுன்னியை தடவுவது என் புண்டைக்குள் ஏதோ மாற்றத்தை உண்டாக்கியது.
“ காப்பி லேட்டாகுமா “ என்று கேட்டார். நிமிர்ந்தேன்.
“ ஆமாம். கொஞ்ச நேரமாகும் “ அவரை பார்க்கமலே சொல்லிவிட்டு “ஏன் இந்தாளு ஒதுங்கியே போறான். திவ்யாவுக்கு தெரிஞ்சிடும்னு பயந்திருப்பானோ. நான் தான் எதுவுமே சொல்லலையே’ யோசித்துக்கொண்டே அடுப்பை பற்றவைக்க என் பின் பக்கத்தில் உரசிவிடும் தூரத்தில் நின்றார். வேண்டுமென்றே வியர்வையை துடைப்பது போல கையை தூக்கி முலையின் முழு எழுச்சியையும் காட்டினேன். சட்டென்று அவன் கை என் முலைப்பக்கம் வர ‘மவனே மாட்டினடா’ நான் தயாரானேன். ஸ்டவ்வுக்கு பக்கத்திலிருந்த தீப்பெட்டியை எடுத்துக்கொண்டு நேராக கொல்லைப்பக்கம் போய்விட்டார்.
அவர் என்னை தொடாமல் போனது எனக்கு அவமானமாக இருந்தது. எதற்க்காக என்னை உதாசீனப்படுத்துகிறார். நான் போடும் திட்டமெல்லாம் அவருக்கு தெரிந்துவிடுகிறதோ. அல்லது என்னிடம் கவர்ச்சியும் அழகும் குறைந்து போய்விட்டதா. என்னையே ஒரு முறை ஏற இறங்க பார்த்தேன். இவரை எப்படியாவது துண்டிவிட்டு மாட்டினதும் திட்டி தீர்த்திடனும் என்று வெறியே வந்தது.
சிகரெட்டை புகைத்துவிட்டு மீண்டும் சோஃபாவில் உட்கார்ந்து டி.வி. பார்க்க ஆரம்பித்தார். புடவையின் சேஃப்டி பின்னை கழட்டி ஜாக்கெட்டுக்குள் போட்டுக்கொண்டு முந்தானையை கொஞ்சம் நழுவ விட்டபடியே காப்பியை எடுத்துக்கொண்டு போனேன். காப்பியை டேபிளில் வைத்துவிட்டு போய்விடலாம். ஆனால் அதைச் செய்யாமல் டிரேயை கையிலேயே வைத்துக்கொண்டு ”இந்தாங்க காப்பி” என்று அவர் முன்னால் நின்றேன்.
கையில் வாங்காமால் விலகிய முந்தானைக்குள் வெடித்துக்கொண்டிருக்கும் முலைப்பள்ளத்தையே பார்த்தார். நான் அவரை பார்க்காமல் வேறு பக்கம் பார்த்தேன். என்னையறியாமலே முலைக்காம்புகள் விறைத்தன. இவன் எப்படியும் கையை வைப்பான், காப்பியை மூஞ்சில ஊத்திடனும் என்று நினைத்தேன். அவர் எதுவும் செய்யாமல் ‘அப்புடி வச்சிட்டு போ’ என்றார். எனக்கு கோபமாக வந்தது. காப்பியை வைப்பது போல முந்தானையை நன்றாக நழுவ விட்டு டேபிளில் இருந்த புத்தகங்களையும் பேப்பரையும் அடுக்குவது போல பாவனை செய்தேன். சேகரின் சுன்னி லுங்கிக்குள் வெடுக் வெடுகென்று துடிப்பது தெரிந்தது. முலை வெடிப்பின் ஆழம் வரை பார்த்தார்.
அவர் கையை நீட்டும் போது ’மவனே ஒரே போடுதான் இன்னைக்கு’ பேப்பரைச் சுற்றி இறுக்கிப் பிடித்தேன். ஆனால் எதுவும் செய்யாமலே காப்பியை மட்டும் எடுத்து உறிஞ்சிவிட்டு ‘காப்பி சூப்பர்’ என்றார். அதற்குள் திவ்யா வந்துவிட்டாள். முந்தானையை சரி செய்வதற்குள் அவள் என்னை பார்த்துவிட்டாள்.
“ ராஜி. இங்க வாயேன். “ என்னை அழைத்துக்கொண்டு கொல்லைப் பக்கம் போனாள்.
” என்னாடி விசயம் “ சந்தேகமாக கேட்டேன்.
“ உனக்கு அறிவே இல்லையா. முந்தானைய நழுவவிட்டு முலைய காட்டிகிட்டிருக்க. அப்புடி என்ன அலட்சியம் உனக்கு. என்னதான் என் புருசன் நல்லவரா இருந்தாலும் ஆம்பளைங்க முன்னாடி இப்படியெல்லாம் இருக்கக் கூடாது ராஜி. வேற யாராச்சும் இப்புடி பார்த்தா உன்னைத்தான் தப்பா பேசுவாங்க. கொஞ்சம் கவனமா இருடி “ என்றதும் எனக்கு தலையே சுற்றியது.
கொஞ்ச நேர வெறியில் இப்போது நான் குற்றவாளியாகிவிட்டேன். இனிமேல் இவளிடம் எதைச்சொன்னாலும் என்னைத்தான் குறை சொல்வாள். நான் போட்ட திட்டம் எனக்கே வினையாக முடிந்துபோனது. பேச வார்த்தைகள் இல்லாமல் கூனிக்குறுகிப் போனேன்.
தொடரும்…